Ayça, çok uzun zamandır yaralı

Öksüzlük, yetimlik, arkasından başlayan sürgün, bir nilüfer çiçeği gibi yaşadığı köksüzlük

Mustafa, çirkin ördek yavrusu

Sadece Ankara’nın arka mahallesinde değil, hayatın da arka sıralarında yeri

Üstüne yapışmış, silinmeyen yaftaları ile değiştiremeyeceği bir kaderin mahkûmu

Ankara’nın kâğıt kesiği soğuğunda, geçmişlerinin yükleri altında ezilmiş, apayrı dünyaların insanları Ayça ve Mustafa… Ve onları, bir o kadar da derinden bağlayan ortak acıları var

Aidiyetsizlik, boşluk, griliğin boğan, iç sarsan sancıları… İmkânsızlığın ve bir o kadar da birbirlerinin yuvası olmaktan başka çareleri olmayanların hikâyesi… “Her şey çok anlamsız

Günler birbirini tekrar ediyor

Sürekli yürüyorum ama bir yere varamıyorum

Ne için, kimin için yürüdüğümü bilmiyorum

Yolun kenarına geçip öylece oturasım var

Onu da yapamıyorum, yürümeye de devam edemiyorum

Sanki üstümde kayalar var

O çocukla neden görüştüğümü bilmiyorum

”